Etappe 5: Le Cap d’Agde – Perpignan (196,5 km)

De sprinters komen te laat om Voeckler van zijn eerste Tourzege af te houden.

Hij droeg al eens een tijdje de gele trui in de Tour de France, maar hij won er gek genoeg nooit een etappe. Nu is het dan eindelijk zover, hij wint er eentje.

Voeckler zat mee in een ontsnapping die het waarschijnlijk toch niet tot de finish zou halen. Het peloton liet de voorsprong ook niet groter worden dan 10 minuten. En toen werd er gejaagd. De voorsprong verdween als sneeuw voor de zon en het peloton brak in tweeen. Geen grote verliezers dit keer, Boonen en Devolder waren de grote namen in de tweede groep en de gehele Cofidis ploeg. Wel vervelend was de valpartij van Robert Gesink. De jonge Nederlander smakte tegen het asfalt en moet nu opgeven vanwege een gebroken pols. Zonde.

Het peloton schoof niet veel later weer in elkaar, maar de voorsprong voor de vluchters bleef rond de minuut hangen. In deze gekke etappe met veel wind langs de Middelandse zee was alles mogelijk. Zelfs het ondenkbare, want de groep vluchters had een kans. Ignatiev leek zich dat zo goed te beseffen, dat hij er nerveus van werd. Hij begon prompt tot twee keer toe te demarreren uit de kopgroep, maar geraakte niet weg. Voeckler zag daarna zijn kans schoon en sloeg een mooi gaatje. Albert Timmer, de Nederlandse hoop voor deze etappe ging er even later maar achteraan, maar kon nooit echt aanspraak maken op de overwinning. Vlak voor de finish kwam het peloton er zelfs nog overheen denderen. Maar Voeckler hield stand en wint zo de etappe. Ignatiev wordt nog tweede, vlak voor Cavendish die de sprint wint voor Farrar en Ciolek. Bennati (even voor Hugo) wordt 168e.

Frank is er als de kippen bij als Napolitano eens een top tien notering haalt. Niemand die hem kan bijhouden. Er zijn er wel die het proberen en dat zijn natuurlijk Hugo, Herman en Jaap die elkaar verrassend in evenwicht houden. Zij hebben Farrar, Freire, Hushovd en Cancellara. Karl moet al meer punten toegeven op Frank, hij heeft Cancellara niet.

Onderaan zijn het Luuk, Henk en At die niet veel punten halen. We wachten rustig op hun comeback.

We houden nog steeds dezelfde koplopers: Hugo, Herman en Jaap. Sibrand valt daarachter een beetje terug en wordt ingehaald door Frank, die nog vijf punten heeft te overbruggen op de koplopers. Verder maakt Karl een mooi sprongetje, hij laat Maarten en Langevelde achter zich en gaat op zoek naar Hanna en Rolf.

Gesink houdt de tour dus voor gezien. Het is voor mij makkelijker te zeggen wie Gesink niet heeft, dat zijn Hugo, Herman, Karl, Marnix en Frank. Van de rest krijgen At en Rolf meteen een nieuwe renner in het team, de rest is Gesink als reserve kwijt. At krijgt Eisel erbij, Rolf Astarloza.

Morgen hebben we weer een etappe. Deze keer is het echter wel een lastige. Er moeten heel wat colletjes beklommen. Het zijn dan geen joekels van bergen, maar het is morgen eigenlijk geen moment vlak en ook richting de finish is het niet vlak. Ideaal dus voor een groepje vrijbuiters, maar ook Oscarito (Freire) wordt nadrukkelijk genoemd in de fietsgangen. Verder worden Haussler, Hushovd, Pozzato en Kirchen genoemd. Maar er zijn er denk ik genoeg die deze etappe naar Barcelona hebben aangekruist in hun agenda.

Dan nog even het dreamteam tot nu toe: