3e etappe (Cordoba 168,6 km)

Boonen wint de eerste massasprint van deze Vuelta, Bennati pakt het Amarillo.
Boonen is Back, de wielergod uit Belgie heeft al het overtollige cocaine uit zijn lijf gepoept en hij fietst weer als op de wielerbaan van Roubaix. Ik heb het niet gezien, maar volgens mij kon Boonen net voorbij Bennati komen die een goed treintje had rijden. De Liquigasploeg maakt sowieso wel indruk deze editie van de Vuelta. Zabel wordt op zijn oude dag en zijn derde grote ronde van het jaar knap derde. Stamsnijder houdt de eer van onze nationale driekleur hoog door als 9e man zijn voorwiel over de streep in Cordoba te drukken. Bennati is de nieuwe leider in het klassement, Valverde behoudt zijn puntentrui op basis van vlaggetjes (kan iemand mij trouwens vertellen welke kleuren de bergtrui en de puntentrui zijn, ik heb namelijk geen zin dat nu nog op te zoeken).
Traditiegetrouw vertel ik ook iets over de uistlag van Freire, hij deed het een stuk beter dan gisteren en kwam als 87e over de streep. Door lineaire interpolatie van deze twee punten kan vervolgens uitgerekend worden dat Freire etappe 10 of 11 gaat winnen en dat zijn dan ook zeker vlakke etappes. Ik ben benieuwd.

Maarten heeft Bennati, Zabel en Fernandez en wint verdiend deze sprintetappe. Alberto mist Fernandez, maar hij heeft weer Duque. Lens, Hugo en Herman doen het met Bennati en Zabel, Frank met Bennati en Fernandez, Karl alleen met Bennati en Luuk alleen met Zabel.

Vandaag komt iedereen wat dichter bij elkaar, behalve dan Karl en Luuk. Wel houdt Lens nog net voldoende over om Alberto van het lijf te houden en ook Maarten en Frank zijn niet ver weg. Erg spannend.

Morgen kunnen we denk ik wel weer een sprint verwachten. In het begin van de etappe ontsieren twee colletjes van de derde categorie het biljartlaken, maar eigenlijk wordt het toch ook weer niet helemaal vlak. Ik zie in de tweede helft van de etappe nog een puist liggen die niet als col is geklasseerd, maar wel minimaal even lastig lijkt als de andere twee.