Luik – Bastenaken – Luik

Wout Poels wint, voor het eerst sinds 1988 wint weer een Nederlander! Maarten wint het voorjaar.

Een mooie dag voor het Nederlandse wielrennen was het gisteren. Luik – Bastenaken – Luik, de finale van het klassieker voorjaar, is gewonnen door Wout Poels. Na een barre en koude tocht waren het vier man die zich wisten af te scheiden van de groep der favorieten. Dat waren Albasini, Rui Costa, Samuel Sanchez en Wout Poels dus. Deze mannen waren ook de sterksten in de koers, want het gebeurde op de nieuw ingevoegde Côte de la Rue Naniot vlak voor de finish. Als je wilde winnen moest je meezitten. Valverde bijvoorbeeld was niet bij machte mee te springen bij de versnelling van Albasini. De vier sterksten mochten vervolgens sprinten om de overwinning. Poels leek eerst een fout te maken door al vroeg aan te gaan, waarbij hij niet wegkwam, maar hij was echt heel sterk en legde Rui Costa en Albasini er in de sprint alsnog op. Samuel Sanchez  sprintte niet eens meer mee.  Achter het viertal waren Zakarin en Barguil nog in de achtervolging gegaan en zij eindigden als vijfde en zesde. Mollema is de tweede Nederlander in de top tien, hij sprintte naar de derde plaats in de groep, een negende plaats dus.

Tsja, wat zullen we zeggen. Zijn wij zo slecht dit jaar, of zijn de uitslagen nou echt zo verrassend? Als je kijkt naar de top tien van vorig jaar, zijn Rodriguez, Rui Costa en Kreuziger de enige die er opnieuw staan. Ik neig ernaar dat de uitslag dan toch wel ietwat verrassend is.
Alberto heeft niemand uit de top tien, de rest heeft alleen Rui Costa.

Maarten stond al bovenaan en niemand was gisteren in staat een serieuze aanval te doen. Daniel Martin had iets kunnen betekenen voor Alberto, maar hij finishte niet eens. Maarten wint dus het voorjaar van 2016! Dat was 9 jaar voor het laatst dat hij won en toen was het nog het hele wereldbeker seizoen. Maarten heeft dus eindelijk het voorjaar onder de knie! Als we goed kijken naar zijn renners heeft Maarten het eigenlijk aan één man te danken: Alaphilippe. Maarten durfde als enige de jonge Fransman op te stellen, terwijl die zelf nog twijfelde aan de voorjaarsklassiekers na de ziekte van Pfeiffer te hebben gehad.
Door de nul-punter moet Alberto de tweede plaats afstaan aan Marnix. Marnix heeft zijn tweede plaats niet direct aan één renner te danken, maar aan verschillende renners die punten hebben gesprokkeld zoals Gaviria, Bouhanni en Boasson Hagen. Stannard gaf hem achter wat meer punten.
Alberto pakte de winst in de kasseien-klassiekers, maar moest veel toegeven in de Ardennen klassiekers.
Hugo op de vierde plaats had een gouden greep met Demare, maar met teveel renners met 0 punten moet hij genoegen nemen met de vierde plaats. Hij zal nog eens goed nadenken voordat hij Tony Martin weer een opstelt.
Frank had meer verwacht van Ulissi, maar miste ook een sprinter die punten voor hem haalde en Paul en Sibrand hebben een slecht voorjaar gehad. Sibrand miste de punten met de sprinters en met Theuns en Stannard en Gallopin net als Paul.
Al met al kunnen we zeggen dat wij het allemaal lastig hadden, want sinds de 20 renners regel had de winnaar niet zo weinig punten. Zo hadden wij collectief niet de winnaars van de Scheldeprijs, Parijs-Roubaix, de Brabantse Pijl, Amstel Gold Race en Luik-Bastenaken-Luik.

Sagan is de beste man van het voorjaar, voor Gasparotto en Vanmarcke. Poels is de beste Nederlanders natuurlijk op de zesde plaats. De verrassingen zijn toch wel Gasparotto, Coquard, Poels, Colbrelli, Albasini, Debusschere, Hayman en Vakoc.
Teleurstellend met 0 punten: Gerrans, Gilbert, Tony Martin, Moreno, Nibali, Rodriguez, Thomas, Viviani en Vuillermoz.Weinig punten: Benoot, Boom, Gaviria, Stybar, Terpstra, Ulissi en Wellens.
Overige Nederlanders (het zijn er wel veel): Boom 45e, Van Baarle 48e, Van Poppel 49e, Lammertink 54e, Wippert 63e, Groenewegen 66e, Mollema 67e, Slagter 68e, Teunissen 69e, Terpstra 75e.

De overwinningen, Maarten heeft de meeste:

Nulpunters:

Frank 2
Maarten 2
Alberto 2
Marnix 3
Paul 4
Sibrand 4
Hugo 4